علی علیه السلام هنگامی که به سوی کوفه می آمد وارد شهر انبار شد که مردمش ایرانی بودند.
کد خدایان و کشاورزان ایرانی خرسند بودند که خلیفه ی
محبوبشان از شهر آنها عبور می کند،به استقبالش شتافتند.
هنگامی که مرکب علی به راه افتاد آنها در جلو مرکب علی علیه السلام شروع کردند به دویدن.
علی آنها را طلبید و پرسید: «چرا می دوید، این چه کاری است که می کنید؟! »
- این یک نوع احترام است که ما نسبت به امرا و افراد مورد احترام خود می کنیم.
این، سنت و یک نوع ادبی است که در میان ما معمول بوده است.
- این کار شما را در دنیا به رنج می اندازد و در آخرت به شقاوت می کشاند.
همیشه از این گونه کار ها که شما را پست و خوار می کند خودداری کنید.
بعلاوه این کار ها چه فایده ای به حال آن فرد دارد؟
نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره ی 37 (داستان راستان، داستان 9)
شعر نوشت:
با عرب حضرت رحمان بودی/ با عجم عاشق احسان بودی
از کلام تو و سلمان پیداست، عاشق مردم ایران بودی
پیشنهاد میکنم این مداحی رو دانلود کنید...